Leve de grote stad

« Voorgaand artikel | Overzicht | Volgend artikel »

 De ander heb je niet bedacht
19 mei 2011

Een dialoog verschuift iets bij de deelnemers. Dat gebeurt doordat de deelnemers aan elkaar in zekere zin 'in hun geheel' verschijnen. Het gaat niet om doelgerichte uitwisseling van specifieke informatie. Ook niet om het kennisnemen van andermans 'standpunten' of meningen. Alle regels van de dialoog zijn erop gericht dat de ander van zichzelf kan blijk geven, zonder berekening. Het enige wat op het spel staat is een kans, namelijk om wijzer te worden van de andere deelnemers.

Mijn jongste ervaring kreeg ik bij de bijeenkomst van 16 april met Rowland Jide Macaulay. Ik zat een dialoogtafel voor met zeven deelnemers. Een van hen was een jonge homo die godloos was grootgebracht en pas later 'tot het geloof gekomen'. Over hem voerde zijn Volle Evangeliegemeente al een jaar lang discussie. Of hij, sinds hij met een vriend samenwoonde, wel de jeugdgroep van deze kerk mocht leiden. Hij wilde dat graag. Geen moment dacht hij erover zijn kerk wegens haar anti-homostandpunt te verlaten. Het Pinkstergeloof was juist wat hem na een slechte jeugd op de been hield. Toen het gesprek op zogenaamde homohealings kwam zei hij: O, ik geloof zeker dat God mensen kan genezen. Ook dat hij van homo's hetero's kan maken. En hij voegde eraan toe: ook het omgekeerde trouwens, van hetero's homo's. Maar, zei hij, ik vind niet dat je het gebed zo moet  gebruiken, op grond van een eigen negatief oordeel.

Toen verschoof er bij mij iets. Ik kan me niet herinneren ooit zo'n combinatie van charismatisch geloof en volstrekt rationele nuchterheid bij iemand te hebben gezien. Waarschijnlijk heb ik zo'n combinatie altijd voor onmogelijk gehouden. Maar deze jongen was volkomen echt en evenzo mijn verwondering.

Herman Meijer
Klein commentaar op de dialoogbijeenkomst van 16 april j.l.
Kerk en Seksuele Diversiteit in De Kandelaar, Amsterdam Bijlmer