Leve de grote stad

« Voorgaand artikel | Overzicht | Volgend artikel »

 Taxi zum Klo
1 januari 1989

Ook gekeken naar de Duitse speelfilm Taxi zuro Klo? Ook gezien wat dat voor reacties opriep in Sonja op zaterdag? Herman Meijer rit Rotterdam deed beide. De film noemt hij "prettig kijkwerk", maar over Sonja en haar gasten heeft hij zo zijn eigen opvattingen.

Vorige week zondag naar Taxi zum Klo gekeken. De tweede keer en weer genoten. Het is geen Grote Film, geen diep drama, geen hoge hartstochten. Maar wel heerlijke humor. Veel prettig kijkwerk, alles simpel gemaakt. Geilheid is geilheid, en tederheid tederheid. De mannen zijn niet bloed-mooi, maar wel compleet gefilmd. De hoer is geen heldin, maar wel echt. De travestiet is gewoon een kleinburgerlijke zeur. De centrale verhouding is geen constructie van twee stereoty-pen, maar een te volgen realiteit. Ik werd er weer warm van en vrolijk.

Kijk ik afgelopen zaterdag naar Sonja Barend. Gottegottegot. Het ging erover. Nou nou. Eerst Sonja als trut van Keulen in optima forma, die Jim Holmes ondervraagt als een exemplaar van de soort. Jim Holmes is een schat van een man, die wel vaker met het bijltje heeft gehakt. Sonja kijkt het gehele gesprek naar hem alsof ze plastic handschoenen aanheeft. „Hoe is dat nou om in zo'n smerige omgeving als een wc, eh... seks te bedrijven?" De pisbak een „wc", en dan die blik erbij! Daarnet heeft ze nog met een professoraal tiep over poep- en piesluchtjes gebabbeld, toen keek ze steeds een beetje ondeugend. Dat is nu verdwenen voor een blik die de ganse bevreemding annex nieuwsgierigheid van Nederland-normaal uitdrukt. Jim bezwijkt er niet onder, maar verwijst te direct naar het wetenschappelijk expose over vies en lekker van daarnet. Raak, wat mij betreft. Aan Sonja verandert hét niets - die professor hield het theoretisch, maar nu ziet ze iemand van nabij, die in pisbakken de pik van een ander heeft beetgehouden. Onderwijl vertelt deze over de eer-ste ervaringen, die noodgedwongen stiekem gebeurden, op de schoolplee bijvoorbeeld, en over de illegale of halflegale ontmoetingen in de parken „Waarom niet gewoon in de huiskamer?" vraagt Gezond Weerop dan. Tijdens het antwoord komt alweer de volgende vraag aandrijven, of het niet veel leuker is het te doen met iemand die je echt kent, „of is dat te vrouwelijk gedacht?'' Ik had ja gezegd, want een manlijk persoon heb ik die nooit horen stellen, maar Holmes geeft weer vriendelijk en zakelijk antwoord.

Aan het eind van de ondervraging duikt ze af op zijn badges om te wat die betekenen, om tot slot te vragen of dat oorringetje - waarmee, ook legioenen disco's, bodybuilders en rasta's getooid zijn - ook iets betekent. Tot mijn plezier verwijst Holmes naar het oorknopje te Baarlo. Einde gesprek.

Kringgesprek

Maar is het onderwerp nu behandeld. Geenszins. Het gaat voort in het Kringgesprek. Hiervoor zijn uitgenodigd, voorzover ik kan zien, want aan 't woord komen er maar een paar: een groep flikkers die een filmfestival organiseert (de oningewijde kijkers komen dat overigens niet aan de weet), een bestuurslid van het COC, idem van de Schorerstichting, de moeder van een lesbische dochter, de baas van de Gay-krant en een nicht die net naar de kapper is geweest.

De lesbamoeder, lid van de vereniging ouders van homofielen, heeft de film niet uitgezien. Wanneer ze de knop heeft omgedraaid, vraagt Ge-zond Weerop. „Toen ze elkaars penissen gingen likken" meldt moeder. De baas van de Gay-krant noemt elke keer dat hij het woord grijpt de naam van zijn blaadje, dat er is voor de gewone homofiel, die geen smerige dingen doet of dat in ieder geval niet vertelt. Hij heeft Frank Ripploh, de maker van de film, zelf gebeld, ja, en die was het er eigenlijk ook niet mee eens dat de film over de tv, de teevee'., werd uitgezonden. De versgekapte nicht, een werkelijk ernstig geval van homofilie, vertelt dat iemand die „het" net vier weken geleden op zijn werk had verteld, er nu weer spijt van heeft, want ze vragen of hij ook „zulke" dingen doet. Godallemachtig.

De beroepshomo's van COC en Schorerstichting hebben af en toe wat relativering, al blijft de strekking van hun bijdragen dat (gelukkig?) niet alle homo's zo leven. De filmflikkers komen amper aan het woord.

Nee, meldt Kapsel, deze film had niet mogen worden uitgezonden, de tijd is: niet rijp voor. Jezus Christus op waterski's! De tijd niet rijp. Alsof er ooit een tijd zal komen, dat die homofiele duikmuizen zullen roepen:
ziet, hij is rijp.

Ik ben laat ontwaakt, maar wel zo wakker dat ik weet dat perziken in de zon sneller rijpen dan in de kast. Maar die laffe theenichten leggen hun perzi-ken liever in de kast, in een doosje met een cellofaantje erom. Anders zouden de buren wel eens kunnen zeggen: kijk ze hebben perziken, waar zouden ze die vandaan hebben? Of iemand anders zou trek kunnen krijgen en zo'n heerlijke vrucht stelen en opeten.

Waar is de homobeweging op uit Is het ideaal bereikt, als homofiele paren mogen meedoen aan de l, 2, 3-show, waarvoor die meneer van de Gaykrant zijn heldhaftige strijd levert? En dan die vieze flikkers die geen homofiel paar vormen, alsnog naar het werkkamp? Lik me reet.

Om met de bijbel te spreken: vies is niet wat de mond van de mens ingaat' (bijvoorbeeld een penis), maar wat de mond van de mens uitgaat: die laffe babbels die de netten scheiden van de onnetten, de schijnheilige praatjes die het genot verkopen voor een schoteltje acceptatie. Die zijn vies.