Leve de grote stad

« Voorgaand artikel | Overzicht | Volgend artikel »

 Rotterdam Verdient Een Breed Links Verbond
17 maart 2018

Met Willem Schinkel [NRC 14 maart] betreur ik het klappen van het links verbond in Rotterdam. Onze stad is toe aan een ander, hoopvoller soort politiek dan we nu al jaren meemaken.

Dat geldt voor armoedebestrijding en woningmarkt, maar bovenal een positieve kijk op onze grootstedelijke diversiteit. 'In Rotterdam kom je de wereld tegen'. Helaas gaat Willem Schinkel met zijn analyse de mist in als hij de bejegening van Nida door Jesse Klaver een vorm van racistische arrogantie noemt. Daarvoor moet hij hem eerst een witte politicus noemen, die alleen een moslimpoliticus langs de morele meetlat van homorechten zou leggen. Curieus. De Islam is een godsdienst en geen etniciteit of ras. Wat wel speelt is de kritische houding van een seculiere politicus jegens een door de Islam geïnspireerde partij. Ook de ChristenUnie hebben seculiere politici al vaker langs diezelfde maatstaf gelegd. In beide gevallen is daar enige grond voor. De ChristenUnie was tegenstander van het homohuwelijk. En onder meer Tariq Ramadan, niet de minste, verklaarde hier in Rotterdam ooit dat de islam homoseksualiteit verbiedt. De 'dubbele maat' waar Willem Schinkel van spreekt geldt dus het onderscheid tussen confessionele en niet-confessionele partijen. Naast enige ervaring speelt seculier onbenul over wat godsdienst is, hier zeker een rol.

Nu weten wij in Rotterdam gelukkig dat Nida er een ruime en inclusieve opvatting van diversiteit op nahoudt. En, anders dan bij Denk, lijkt 'door de Islam geïnspireerd' eerder te leiden tot universele beginselen en gezindheid dan tot particuliere regels en voorschriften. Daarom kon Jesse Klaver terecht concluderen dat het met die homorechten bij Nida wel goed zat.

Omdat Willem Schinkel zichzelf in het racismestramien heeft vastgezet moet hij Rotterdam in een 'witte' en een 'niet-witte' helft verdelen. Een hopeloos onderscheid dat ons niet helpt bij begrip van wat er gebeurd is en wat op het spel staat. De aanleiding van deze zaak was immers de tweet #Israel = #ISIS #vrijheidvanmeningsuiting. Los van zijn context, die Willem Schinkel terecht schetst, een absurde gelijkstelling. Opgelierd door het mediapolitieke circuit roept dit onmiddellijk alle reflexen op die het Israelisch-Palestijnse conflict teweegbrengt. Met dit conflict kunnen linkse noch rechtse partijen in Nederland goed overweg. Niemand wil zijn vingers branden. En dat wordt zeker niet beter wanneer het overslaat als een conflict tussen Joden en moslims. Dus zijn de partijen in Rotterdam vooral bezig geweest deze angel uit de samenwerking te halen. Onder meer door de druk van het landelijke mediapolitieke circuit is dat mislukt.

In deze kwestie staat nergens 'wit Rotterdam' tegenover 'niet-wit Rotterdam'. Waarschijnlijk zal het overgrote deel van de gewone burgers, van welke kleur of snit dan ook, zich over heel andere dingen druk maken. Zoals de FNV-woordvoerder zei: het gaat in de gemeenteraad toch niet over de inrichting van het Midden-Oosten! Klopt. Het linkse verbond koerste expliciet op een sociaal , duurzaam en inclusief Rotterdam. Maar juist omdat het de bevolking in een stad die zelf volop geglobaliseerd is, in volle breedte wil vertegenwoordigen, stuit het op botsende loyaliteiten. Dan wordt van links zoiets gevraagd als onpartijdige betrokkenheid. En zo'n grondhouding wordt gebouwd op vertrouwen en echte belangstelling in elkaar, de partijen en de bewoners met wie zij zich verbinden. Laten SP, Nida, GroenLinks en PvdA, geblesseerd maar wijzer, doorgaan met elkaar opzoeken, voor en na de verkiezingen. Zodat onze politiek weer op gelijke hoogte komt met de stad die zij bestuurt.

Herman Meijer

Oud-wethouder, GroenLinks
17 maart 2018